"Bereid je voor op tegenstanders neer te slaan als geen ander spel."
Een van de meest gedenkwaardige beat-em-up vechtspellen die in het bestaan van de spelwereld is verschenen, is de Double Dragon-serie. Sinds de vroege introductie in de arcades en de NES, werd het bekend om zijn griezelige gameplay en adembenemende actie. Of je nu een jump kick zou uitvoeren, een verwoestende uppercut zou lanceren, of je gezicht van je tegenstander zou willen knielen - het leverde allemaal een spannende ervaring op. Double Dragon II was verreweg het beste van de drie games op de NES en het bleek op bijna alle afdelingen. De basisverhaallijn van DD2 gaat verder terwijl de straten van moderne steden worden gevuld met bendes. Een aanval door de beruchte Shadow Warriors eindigt met het vermoorden van Marian, Billy's Girlfriend, en dus besluiten ze wraak te nemen. Verwacht natuurlijk geen vriendelijk welkom. Dit is een van de beste beat-em-up genre vechtspellen die je voor de NES speelt. Het gemak van bediening, talloze vijanden en meerdere niveaus zorgen voor een pad naar grootheid.
Afbeeldingen [8/10]
Zoals bij elk side-scrolling platform actiegame, moet er wat fatsoen tussen de graphics zijn om de speler een gevoel van realisme te geven. Double Dragon 2 doet precies dat zoveel niveaus en niveaus zeer goed gekleurde achtergronden hebben. Steden zijn zo gedetailleerd dat je bijna een vrouw kunt zien douchen in een appartementraam. Bossen hebben bomen met lichte groeven en indrukken. Er zijn rioolroosters op cementwegen of transportbanden in een fabriek. De meeste van de prachtige achtergronden waarvoor DD is opgemerkt, zijn vrij goed zichtbaar in het vervolg. Billy en Jimmy zien er nog steeds uit als stoere jongens, compleet met hun blokkerende standpunten en soepele animaties. Je kunt het verschil zien aan een linker of rechter stoot simpelweg door de manier waarop zijn lichaam verdraait. Vijanden hebben verschillende aanvalsstijlen, en salto's / sprongen zien er eerder realistisch uit dan een luchtballon.
Sprites knipperen nog steeds wanneer meerdere vijanden op het scherm verschijnen, en dit kan vervelend zijn als je iemand in het gezicht probeert te slaan. Soms glijd je ergens in de richting van iets dat zowel vreemd als ongebruikelijk kan zijn. Details over de meeste vijanden zijn merkbaar, maar het lijkt erop dat gezichten de neiging hebben om te worden uitgeschakeld, dus er is geen echte gezichtsuitdrukking. Framerate is echter erg soepel en je hoeft je geen zorgen te maken over traanneukende animaties. Voor het grootste deel brengt Double Dragon II de gedenkwaardige en kleurrijke afbeeldingen die we zoeken in de meeste Nintendo-games terug.
